ιατήριος

ἰατήριος, -ον (ΑΜ, Α ιων. τ. ἰητήριος, -ον) [ιατήρ]

μσν.

θεραπευτικός

αρχ.

το ουδ. ως ουσ. τὸ ἰατήριον

τρόπος θεραπείας.